Aftellen
Aftellen: naar een bepaald tijdstip toerekenen (Bron:
www.mijnwoordenboek.nl)
Het aftellen is
begonnen.
Nog 6 nachtjes slapen en dan is de finale van de miss
verkiezing. Of zoals een van de mede kandidaten zei: nog vijf en een halve nacht want die laatste
nacht zal wel niet zo lang zijn... Ben bang dat ze gelijk heeft. Ook al wil ik
niet zenuwachtig zijn, maar naar aanleiding van mijn ervaring met de casting
denk ik dat ze gelijk heeft.
De afgelopen dagen hebben in het teken gestaan van de
finale. Op vrijdag 2 interviews voor de
krant gegeven: Dagblad van het Noorden en de streekkrant. Voor de Streekkrant
wordt de foto gebruikt die gemaakt is tijdens de eerste trainingsdag door de
fotografe van de miss verkiezing. Het Dagblad van het Noorden gebruikt
eigen foto's, dus ik kreeg de mededeling dat om half vijf 's middag de fotograaf
op de stoep zou staan. Oké, dan heb je ineens "missen" stress! Want
eerlijk is eerlijk, op vrijdag loop ik er niet altijd even beauty bij. Snel de
kapsalon gebeld en super lief, daar kon ik 's middags nog terecht voor haar en
make-up.
En vanaf dat moment stil op de bank gezeten... Nee, helaas dat ging
niet. Er moesten nog boodschappen gedaan
worden, 10 minuten gesprek op school en er lagen nog meer huishoudelijke taken op
mij te wachten. Tussen al deze bezigheden door telefonisch de 2 interviews
gegeven. Om half vijf op mijn sloffen(zie foto...) de foto laten maken voor het
dagblad. Letterlijk van aanrecht tot catwalk, want ik was net de uien aan het
snijden toen de fotograaf aanbelde. Gauw andere kleren aan, poseren en hup weer
verder met kokkerellen. Wat een glamourleven...
Geoefend met het voorstel rondje en de 3 rondes gelopen. Tot
nu toe gaat het loopje voor de vrijetijds en de bikini ronde goed. Voor de gala
ronde zal ik deze week nog een paar keren oefenen. Ik ben toch meer het type
van snelle passen, gauw thuis. En de laatste ronde is echt langzaam schrijden. Je
bent je dan heel bewust van jezelf en het publiek en dat is algauw van je te geconcentreerde
gezicht af te lezen. En dat kan niet, dus: mondhoeken omhoog, blik op oneindig en
schrijden maar...
Al met al ben ik tevreden over de voorbereidingen tot nu toe.
Meer had ik er niet aan kunnen doen en meer kan ik er niet
van maken. Komende week staan nog een paar voorbereidingen gepland en ik zal
regelmatig in de brievenbus kijken of de krant er al is. En dan op zoek naar de
foto van mezelf. Blijft toch wennen om jezelf in de krant te zien staan. Maar
meer en meer komt het besef: dat ben ik en ik doe het toch maar! En dan ben ik
best een beetje trots op mijzelf...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten