zondag 17 november 2013


De finale!


 

Finale: Eindstrijd, eindwedstrijd; Slotstuk. (Bron: www.complete-encyclopedie.nl)


 
 
Het zit er op.
Mijn deelname aan de miss beauty verkiezing 2013! En wat heb ik genoten. Van begin tot einde. Maar vooral zo geweldig veel genoten tijdens de finale gisteravond. Wat een sfeer, enthousiasme, gedrevenheid en support heb ik gisteravond ervaren. Het was in een woord geweldig!



Om half vijf waren we present.
Eerst nog eenmaal alle rondes geoefend. Even voelen hoe het echte podium loopt. Alvast een beetje sfeer proeven en nog wat eten. Daarna door naar kapsalon kreatief. Voor haar en visagie. Wat een kanjers werken daar. Ondanks dat we de laatste van de dag waren, een en al enthousiasme en creativiteit.  Ben als huisvrouw naar binnen gegaan en als glamour model naar buiten gekomen! Onvoorstelbaar.

 
Half negen begon de finale show. Achter de coulissen was de sfeer in de zaal voelbaar. En dat voelde super! Elke miss werd door het publiek aangemoedigd. Stuk voor stuk kwamen ze enthousiast van het podium af. Zo zenuwachtig als ik voor de casting was, vandaag geen spoortje zenuwen merkbaar. Nou ja, iets drukker dan normaal en met koude handen, maar vol enthousiasme ben ik het podium opgegaan. En wat was het geweldig!! De warmte van de zaal was letterlijk, maar ook emotioneel voelbaar.

 
Vrije tijds ronde, bikini en gala.
Van alle rondes heb ik genoten. En dan is het wachten op de uitslag. Het is als deelnemer erg moeilijk in te schatten hoe je kansen liggen. Je ziet weinig van de loopjes van de andere deelneemsters. Maar tijdens de finale show vallen ook alle puzzel stukjes backstage op zijn plaats. En zie je de mede kandidaten allemaal groeien in hun rol van miss. En vanuit onverwachte hoek zie je dames groeien, sommige meiden hebben het zwaar onder hun zenuwen en andere missen zie je vooral genieten.

 
 
En dan, de uitslag.
De publieksprijs is voor......Yvonne Dijkstra! Geweldig. Bedankt allemaal voor jullie support! Misschien wel een van de mooiste prijzen voor mij om te winnen. Onzeker over het wel of niet deelnemen, bang voor negatieve reacties vanuit mijn omgeving, blijk ik gesteund te worden door een grote groep "fans". Beter had het niet gekund.   

 
 
 
 

En hoe nu verder? Nou gewoon, doorgaan daar waar we al mee bezig waren. Maar bovenal genieten van mijn gezin die mij in deze periode gesteund heeft. En met het eindigen van de miss beauty verkiezing 2013, eindigt ook mijn blog. Met veel plezier heb ik jullie deelgenoot gemaakt van mijn voorbereidingen en deelname. Bedankt allemaal voor dit warme bad waarin ik terecht ben gekomen. En eerlijk is eerlijk, het smaakt een klein beetje naar meer. Dus wie weet, ooit....



 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

vrijdag 15 november 2013



Over 24 uur...

 
Dan is het al zover....

Dan is de finale al begonnen...

Dan heb ik mijn eerste run al gedaan...

Dan ben ik vast heel erg zenuwachtig...

Dan heb ik vast klotsende oksels en koude handen...

Dan sta ik in de finale!!

 
En dat is waar het allemaal om begonnen is.
Terugkijkend is de tijd snel gegaan en is er veel gebeurt. De twijfel over het wel of niet aanmelden en meedoen heeft plaats gemaakt voor een super leuke ervaring! Want wat de uitkomst morgen ook is, en  hoe cliché het ook klinkt: het meedoen en voorbereiden is al leuk genoeg! Wat heb ik veel positieve reacties gekregen en wat vind ik het leuk om eens "over de top" met je uiterlijk bezig te zijn. Want zoals het dagblad van het noorden mij gequoot heeft: ik ben ook maar een Groningse meid die in een mooi jurkje over het podium loopt. Niet meer, niet minder...
 
Maar om mooi in dat jurkje te lopen heeft wat voorbereidingen gekost. Al die voorbereidingen heb ik met jullie gedeeld via dit blog. De afgelopen week heb ik de laatste voorbereidingen gedaan. En ook dat was genieten. Lekker onder de zonnebank geweest en een heerlijke ochtend bij de schoonheidsspecialiste gehad. Daar genoten van een gezichtsbehandeling en massage. Ook mijn nagels hebben hun nodige aandacht gehad en zijn voorzien van een mooi lakje. Wat dat aan gaat kan ik wel wennen aan dit "glamour" leventje.

 
De kledingsetjes heb ik compleet.
Ik zal niet zeggen dat ik niet meer twijfel, want twijfel en ik horen bij elkaar. Maar afgelopen week heb ik een oefen ronde voor de buurvrouw gedaan en volgens haar was alles tip top voor elkaar. Voor bij de gala jurk krijg ik sieraden ter beschikking van Bosgra juweliers uit Surhuisterveen. Dus ook die outfit is compleet. Fijn dat mensen je graag willen helpen en steunen.  
 

Al vele succes wensen gehad voor morgen.
Vandaag had echter een andere emotie. We hebben afscheid genomen van onze Beppe. Afgelopen zondag op de respectabele leeftijd van 95 jaar is ze overleden. In liefdevolle herinnering.
 
Op zo'n moment ben je je bewust van de belangrijke dingen in het leven: Familie, vrienden en alle andere mensen om je heen. En dan lijkt, heel even, een miss verkiezing irrelevant. Maar aangezien we een ding in het leven heel zeker weten: de dood komt ooit, kunnen we het leven maar het beste zo leuk mogelijk maken. En daar hoort wat mij betreft deze "kers op de taart" helemaal bij. Maar eerlijk gezegd heb ik liever een aardbei op de taart want kersen lust ik niet. Dus ik hoop dat deze "aardbei" mij morgen heel goed zal smaken! En of dat nou een aardbei met of zonder kroontje wordt? Dat weten we over 24 uur...

 

 

 

 

zondag 10 november 2013

Aftellen
 
 
 
Aftellen: naar een bepaald tijdstip toerekenen (Bron: www.mijnwoordenboek.nl)
 
Het aftellen is begonnen.
Nog 6 nachtjes slapen en dan is de finale van de miss verkiezing. Of zoals een van de mede kandidaten zei: nog  vijf en een halve nacht want die laatste nacht zal wel niet zo lang zijn... Ben bang dat ze gelijk heeft. Ook al wil ik niet zenuwachtig zijn, maar naar aanleiding van mijn ervaring met de casting denk ik dat ze gelijk heeft. 

Fotograaf DvhN
De afgelopen dagen hebben in het teken gestaan van de finale.  Op vrijdag 2 interviews voor de krant gegeven: Dagblad van het Noorden en de streekkrant. Voor de Streekkrant wordt de foto gebruikt die gemaakt is tijdens de eerste trainingsdag door de fotografe van de miss verkiezing. Het Dagblad van het Noorden gebruikt eigen foto's, dus ik kreeg de mededeling dat om half vijf 's middag de fotograaf op de stoep zou staan. Oké, dan heb je ineens "missen" stress! Want eerlijk is eerlijk, op vrijdag loop ik er niet altijd even beauty bij. Snel de kapsalon gebeld en super lief, daar kon ik 's middags nog terecht voor haar en make-up.

En vanaf dat moment stil op de bank gezeten... Nee, helaas dat ging niet. Er moesten nog boodschappen gedaan worden, 10 minuten gesprek op school en er lagen nog meer huishoudelijke taken op mij te wachten. Tussen al deze bezigheden door telefonisch de 2 interviews gegeven. Om half vijf op mijn sloffen(zie foto...) de foto laten maken voor het dagblad. Letterlijk van aanrecht tot catwalk, want ik was net de uien aan het snijden toen de fotograaf aanbelde. Gauw andere kleren aan, poseren en hup weer verder met kokkerellen. Wat een glamourleven...
 

Vandaag de laatste catwalk training gehad.
Geoefend met het voorstel rondje en de 3 rondes gelopen. Tot nu toe gaat het loopje voor de vrijetijds en de bikini ronde goed. Voor de gala ronde zal ik deze week nog een paar keren oefenen. Ik ben toch meer het type van snelle passen, gauw thuis. En de laatste ronde is echt langzaam schrijden. Je bent je dan heel bewust van jezelf en het publiek en dat is algauw van je te geconcentreerde gezicht af te lezen. En dat kan niet, dus: mondhoeken omhoog, blik op oneindig en schrijden maar...
 
 
Al met al ben ik tevreden over de voorbereidingen tot nu toe.
Meer had ik er niet aan kunnen doen en meer kan ik er niet van maken. Komende week staan nog een paar voorbereidingen gepland en ik zal regelmatig in de brievenbus kijken of de krant er al is. En dan op zoek naar de foto van mezelf. Blijft toch wennen om jezelf in de krant te zien staan. Maar meer en meer komt het besef: dat ben ik en ik doe het toch maar! En dan ben ik best een beetje trots op mijzelf...
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

vrijdag 8 november 2013


Zenuwachtig
 
Zenuwachtig: Lijdend onder een gevoelig, snel geraakt zenuwstelsel. (Bron:www.woordenboeken.nu)
 
 
 
 
 
Of ik al zenuwachtig ben?
Wat krijg ik deze vraag vaak de afgelopen week. En wat moet ik daarop antwoorden? Zenuwachtig ben ik nog niet maar ik merk wel dat er een gezonde dosis spanning naar boven komt. Nog 1 week en dan is het zover. Aan de andere kant kan ik haast niet wachten tot het zover is. Al een aantal maanden speelt deze miss verkiezing een belangrijke rol in mijn leven. Van het moment van aanmelden speelt het meerdere keren per week door mijn hoofd. Vaak gewoon als leuke ervaring, maar de laatste tijd meer en meer met een gevoel van verbazing, trots maar zeker ook met dat wel bekende gevoel van spanning: er gaat wat gebeuren!
 
Genieten! Dat wil ik vooral.
Deze unieke kans wil ik volop beleven, meemaken en voelen. Ik probeer ook van alle voorbereidingen te genieten en ben me daarom ook bewust van deze bijzondere ervaring. Natuurlijk weet ik ook dat het iets is waar ik mijzelf voor aangemeld heb. Ik ben zelf diegene die verantwoordelijk is voor de manier waarop ik mij voorbereid. Maar aangezien ik niet van het halve werk ben, is het alles of niets. En ik geniet van de ochtend bij de kapper, mijn wekelijkse half uurtje zonnebank, het winkelen, het bezoek aan schoonheidsspecialiste, het schrijven van de blogs en de interviews voor de krant. Na de finale wil ik alle foto's, interviews en blogs in een album verzamelen, zodat het een mooie herinnering voor later wordt.
 
Zonder steun van mijn gezin lukt het me niet.
Gelukkig staat mijn gezin achter me en steunen ze mij waar ze kunnen. Manlief vertelt vol trots dat zijn vrouw meedoet aan een miss verkiezing, onze zoon oefent met het catwalk loopje en samen met de dochter ga ik winkelen en zoek ik de kleding uit. Kritisch zijn ze ook: Mem, dat doe je toch niet aan? Mem, zo loop je heel raar! En manlief vertikt het om naast een mode popje op de bank te zitten.
 



Al met al houdt het mij en mijn gezin bezig. Maar op een goede manier. Alle positieve reacties van familie, vrienden en kennissen stimuleren mij om me voor de volle 100% in te zetten. Ik hoop dat al deze lieve  mensen door het lezen van mijn blog, de interviews en tijdens de finale show genieten van dit kleine stukje glamour hier bij ons in het Noorden. En dat iedereen door een kijkje in deze "beautywereld" weet dat uiterlijk niet belangrijk is, maar dat je trots mag zijn op wie je bent en wat je uitstraalt!


vrijdag 1 november 2013




Gala jurk



Gala jurk: Deftige, meestal lange jurk tot op de grond voor een gala. (Bron: www.woorden.org)

 

Misschien wel het leukste van alle voorbereidingen.
Samen met dochter Imke naar Groningen, op jacht naar die ene perfecte jurk. Even mag je je in een prinsessen wereld wanen. Een winkel vol met feest jurken. In alle maten, kleuren, stoffen en lengtes. Ik zou bijna zeggen: welke vrouw houdt daar niet van! Nou, Imke en ik wel. Zodra je die deur opendoet voel je de feeststemming en uitbundigheid van al die jurken. En dan begint het grote zoeken.


Wat ik niet wil, dat weet ik wel.
Geen grote, poeferige "Sissi" jurk, geen mouwen, geen hoge sluiting en niet te veel bling bling. Gewoon een jurk zoals ik zelf ben: eenvoudig met een beetje bling.  Maar al graaiende tussen al die jurken, zakte mij de moed in de schoenen. Zoveel keus, zoveel modellen en zoveel kleuren. Uiteindelijk een aantal jurken met verschillende modellen mee het pashokje in. En dan zorgt moeder natuur al gauw voor een selectie. Je kent het wel: je kijkt naar jezelf in de spiegel en al wat je ziet maar niet jezelf. In de ene jurk heb je ineens een hele dikke kont, in de andere jurk zijn je borsten verdwenen, je uitstraling is met de noorderzon vertrokken of je lange benen steken 20 cm onder de jurk uit. Al met al, deze passessie zag ik mijzelf van een hele andere kant.  



Maar ineens...
Daar achter in de winkel, op dat ene rek, 2 jurken: juiste maat, mooie kleur, perfecte lengte. Wat wil een vrouw nog meer? Ehh...geen keuze? Want nu moest ik kiezen. En laat ik dat nou juist niet zo goed kunnen. Beide jurken een aantal keren gepast. Deze neem ik, nee toch die andere, of toch niet. Uiteindelijk mijn gevoel en het advies van Imke gevolgd. Met een smile van oor tot oor de winkel verlaten, terug in de hectiek van de stad.



Tipje van de sluier?
Nee dat geef ik hier niet. Je bent welkom tijdens de finale of gewoon wachten op de foto's de dag erna...











Meer informatie over de miss verkiezing  www.miss-beauty.nl
 
 

zondag 27 oktober 2013


Promoten

  
Promoten: De verkoop of deelname bevorderen (Bron: www.muiswerk.nl)

 
Laten zien dat je meedoet! Die boodschap kregen we mee na de casting. Doel hiervan is je eigen deelname promoten en de miss verkiezing bij een groter publiek onder de aandacht  te brengen. Op dat moment was ik hier niet mee bezig. Blij dat ik door de casting gekomen was, zat ik meer met mijn gedachten bij de kleding en mijn uiterlijk. Maar naarmate de verkiezing dichterbij komt, komt er toch iets van fanatisme in mij naar boven.

 

Maar hoe pak je dat aan?
Na de vele positieve reacties die ik heb ontvangen na de casting, kwamen de vragen. Zoals al beschreven in een van mijn eerdere blogs gingen die met name over de durf te hebben om mee te doen,  veelal gevolgd door vragen over de miss verkiezing zelf, vragen over de kleding en over mijn reden van deelname. En dan borrelt zomaar, op weg van werk naar huis, het idee naar boven om een blog te gaan schrijven.

 

Nog nooit gedaan.
Tot op heden heb ik nog nooit eerder iets geschreven wat vele andere ook lezen. Ja voor mijn werk: protocollen, richtlijnen, kwaliteitsstukken. Allemaal gebaseerd op feiten. Nooit zomaar iets geschreven vanuit mijzelf. En de pogingen die ik vroeger gedaan heb om een dagboek bij te houden, zijn allen gestrand na 2 tot 3 dagen. Die gedachte bood niet veel hoop voor het bijhouden van een blog tot aan de miss verkiezing. Maar aangezien deze deelname al één grote actie buiten mijn comfort zone is, heb ik me  er toch maar aan gewaagd.

 

En wat vind ik het leuk!
Wat is het leuk om deze blogs te schrijven. Waar ik de inspiratie vandaan haal? Geen idee. Elk blog geef ik een eigen onderwerp waardoor je automatisch al een afgegrensd gebied hebt. En dan gewoon typen dat wat in je opkomt. Een nachtje slapen, nog een keer de blog lezen en dan plaatsen. Via het blog dashboard kan ik zien hoeveel lezers er per dag zijn. En tot nu toe groeit het aantal gestaag. Na plaatsing zie je het aantal views duidelijk stijgen.

Na 2 dagen neemt het dan weer af. Per plaatsing lezen ongeveer 100 tot 150 mensen mijn blog. Wie het allemaal zijn weet ik niet. En dat doet er ook niet toe. Ik vind het leuk om te doen en de vele positieve reacties zorgen ervoor dat het nog leuker wordt.

 

En dan sta je in de krant...
Voor nog wat extra promotie heb ik een interview voor de westerkwartier krant gegeven. Ook een totaal nieuw gebied voor mij. Duidelijk afwegend welke antwoorden je geeft op de vragen, maar daarbij proberen niet je spontaniteit en de kern van het verhaal te verliezen, heb ik naar mijn idee een leuk interview gegeven. Het artikel werd mij ter beoordeling toegestuurd. Daarbij werd er nog gevraagd om een foto.
Tja, en dan blijkt dat je toch wel weinig echt leuke foto's van jezelf hebt. Oké, meer dan genoeg leuke vakantie kiekjes. Maar op de tuinstoel, hamburger etend voor de caravan, of die met rugzak op en wandelschoenen aan boven op een berg vind ik toch niet de glamour uitstralen die bij de miss verkiezing hoort. Zo ijdel ben ik dan toch ook weer wel.  Gelukkig enige tijd geleden een foto gemaakt voordat we naar een feestje gingen. Toen zei ik nog: je weet maar nooit of het nog van pas komt. En van pas kwam de foto: een kwart pagina in de westerkwartier. Bijna meer foto dan tekst. Ik blijk op die pagina belangrijker nieuws te zijn dan de bedrijvenbeurs en de kinderboeken week. Dat doet een mens toch goed! Tot de volgende keer.



 

 

maandag 21 oktober 2013






Work out

 

Work out: intensieve lichamelijke oefening. (Bron:vandale.nl)

 
Op moment van schrijven voel ik de aanwezigheid van mijn gymbal, hoelahoep en  buikspieroefeningen lijstje duidelijk in de kamer. Alsof ze willen laten weten dat ze er zijn, alsof ze roepen dat ze al weer enige tijd ongebruikt in de hoek liggen.

 

Waarom ik ze niet regelmatig gebruik?
Gebrek aan discipline? Te weinig noodzaak? Tijdgebrek? Desinteresse? Van alles een beetje denk ik. Ik sport graag, maar dan het liefste een teamsport. Als fanatiek volleyballer speel ik al jaren wedstrijden. Samen met je team er voor gaan! Daarnaast wandelen, fietsen en zwemmen. Genoeg lichaamsbeweging, maar dit lijdt helaas niet tot een six pack, gespierde armen en strakke bovenbenen. Her er der heeft de tand des tijds toe geslagen en na 2 zwangerschappen ben ik wat extra vel rond de buik rijker.

 

Tegenwoordig ben ik tevreden met lijf en leden.
Met letten op mijn voeding, lichaamsbeweging maar bovenal gelukkig zijn, bereik ik mijn gewenste gewicht en ben ik tevreden met mijn uiterlijk. Maar voor de miss verkiezing waarbij je in badmode over de catwalk moet, ga je anders naar je lijf kijken:  kritisch en door een vergrootglas! Tja en dan vraagt je lichaam om een extra workout.

 
Hoelahoep en gymbal dus maar weer onder de trap vandaan gehaald.  Voorheen gebruikte ik ze ook regelmatig: 2 x per jaar...  Aangezien ik daarmee dus geen strakke buik bereikt heb, heb ik me voorgenomen om toch wat vaker  mijn oefeningen te gaan doen. Maar, gezien de frequentie van gebruik tot op heden, denk ik dat ze wel weer onder de trap gezet kunnen worden. Of heeft iemand anders belangstelling?