Catwalk training

 

Training: 'stelselmatig oefenen in een tak van sport'
en 'oefenen in een bepaalde vaardigheid'. (bron: wikipedia)

 

 

 

De eerste catwalk training is een feit.

Samen met alle mede kandidaten hebben we geoefend met het lopen op de catwalk. Het was een leuke, leerzame maar vooral ook gezellige middag. Leuk om de meiden weer even te zien en te spreken.

 

Het is me wel duidelijk geworden dat ik niet de enige ben zonder ervaring. De meeste meiden hebben net als mij, nog nooit op een catwalk gelopen. Een enkeling heeft wat ervaring met een fotoshoot, miss verkiezing of modellen werk.

 

Maar zoals al geschreven, zijn die in de minderheid. En dat maakt nou juist deze verkiezing zo leuk. Wij krijgen allemaal de kans om ervaring met een miss verkiezing op te doen. En wat is het leuk! Je mag je echt een moment op en top vrouw voelen, je vrouwelijkheid uitstralen en je zelf presenteren. Het geeft je een kans om eens op een heel andere manier naar jezelf te kijken.
 

Zoals de titel van deze blog al aangeeft: van aanrecht tot catwalk, ben ik in het dagelijkse leven helemaal niet bezig met miss verkiezingen of iets van die strekking. Nee, ik heb een gezin, ik werk, heb wat hobby's en probeer mijn sociale leven in "leven" te houden. Daarnaast heb ik nooit op deze manier naar mijzelf gekeken. Nooit de intentie gehad om modellenwerk te gaan doen en al helemaal niet gedacht ooit aan een miss verkiezing deel te zullen nemen.

 

Met de training hebben we geleerd vrouwelijk te lopen, te lachen en jezelf te presenteren. En dat allemaal tegelijk. De eerste keer voelt heel ongewoon. Je probeert als een miss te lopen, maar ik kan je vertellen, dan gaat het juist mis(s)...

  

Het blijkt gewoon een kwestie van je voeten sierlijk, elegant en stabiel neer te zetten. Klinkt eenvoudig, maar valt in de praktijk nog wat tegen. Je moet namelijk ook nog je handen ergens laten, niet voorover gebogen lopen en die hoge hakken maken het enigszins instabiel.

  

Maar zoals het gezegde luidt: oefening baart kunst!

En uiteindelijk heb ik het  loopje onder de knie gekregen. Met de opmerking: vergeet het aanrecht maar...! ben ik weer huiswaarts gekeerd. Ik denk alleen dat diegene mijn kookkunsten niet kent....